lunes, 23 de abril de 2007

Maps





"... I keep a small section of that map in my office as a reminder of several New York truths. The first is that an actual map of New York recalls our inner map of the city. We can't make any kind of life in New York without composing a private map of it in our minds- and these inner maps, as Roger Angell once wrote, are always detailed, always divided into local squares, and always unfinished. The private map turns out to be as provisional as the public one- not one on which our walks and lessons trace grooves deepening over the years, but one on which step, no thing seems to leave a trace. The map of the city we carried five years ago hardly corresponds to the city we know today, while the New Yorks we knew before that are buried completely.
(...)
New York is a city of acommodations and of many maps. We constanly redraw them, whether we realize it or not, and are grateful if a single island we knew on the last survey is still to be found above water."
(Adam Gopnik. Through the children's gate: A home in New York.)

Interesante metáfora la de Gopnik sobre las etapas de la vida comparándolas con los mapas de las ciudades. Aunque discrepo ligeramente. No creo que cada etapa sea un mapa nuevo y que el viejo sea borrado o tirado. Más bien pienso en que sobre un mapa original vacío o con unas ligeras líneas muy tenues vamos dibujando los mapas de nuestra vida. Cada corrección, cada cambio se superpone al anterior utilizando distintos trazados, distintos colores dando lugar a un gran mapa lleno de anotaciones. El viejo plano que contiene toda la información y que solo une puedo leer. Se complica, adquiere una tercera y una cuarta dimensión. Pero al final siempre están esas líneas iniales que descubrimos un día cuando nuestros ojos aprendieron a ver y cuando esbozamos nuestra primera sonrisa.
Más o menos, como si todos los cambios de N.York se fueran anotando sobre el mismo plano inicial del siglo XVIII-XIX, en el mismo papel amarillo ya pero con toda la fuerza que le da lo que en él está esbozado.

3 comentarios:

miq dijo...

Estic d'acord amb tu: els mapes vitals els retracem, una i altra vegada, sobre aquell primer mapa on només hi eren dibuixades les costes.
M'apunto el Gopnik aquest.

miq dijo...

Per cert, felicitats!

JT dijo...

Gracies.

El primer llibre de Gopnik descriu l'estada durant 5 anys a Paris amb la seva parella i el seu fill de 2 anys (1995-2000)

El segon es el retorn a NYC al 2000. Neix la filla. I explica com ha canviat NYC respect a quan no eren familia i eren joves a com es ara la ciutat, post 9/11, amb familia. Interessant.